Στόμαχος

 Ο στόμαχος ανατομικά αποτελείται από την καρδιακή μοίρα, το θόλο , το σώμα , το
πυλωρικό άντρο και τον πυλωρό, το μείζων και έλασσον τόξο. Το τοίχωμα αποτελείται από τέσσερις χιτώνες βλεννογόνος , υποβλεννογόνος , μυικός , ορογόνος. Ο στόμαχος διαθέτει την πιο πλούσια αιμάτωση από τα περισσότερα όργανα. Τα κύτταρα του βλεννογόνου παράγουν HCL, πεψιγόνο I και II , γρελίνη σωματοστατίνη κ.α. Ο στόμαχος είναι ο χώρος όπου συγκεντρώνονται οι τροφές και αρχίζει η πέψη. Οι καλοήθεις όγκοι του στομάχου αποτελούν το 7% των όγκων του, και συνήθως είναι επιθηλιακοί πολύποδες ( αδενώματα- αμαρτώματα) , λειομυώματα ακι νευρογενείς όγκοί ( GIST ).

Ο καρκίνος του στομάχου είναι συχνότερος στους άνδρες παρά στης γυναίκες σε ποσοστό 2/1.

Εμφανίζεται συνήθως μετά τα 63 και επιρεάζεται από το κάπνισμα και διαιτητικούς παράγοντες όπως τα παστά ψάρια το
άμυλο, ελλατωμένη πρόσληψη Vit A. Επίσης είναι συχνότερος σε άτομα με ομάδα αίματος Α και σε συγγενείς 1ου βαθμού με καρκίνο στομάχου. Προκαρκινωματώδεις καταστάσεις είναι η κακοήθεις αναιμία με χρόνια ατροφική γαστρίτιδα και μετά από γαστρεκτομή ΒΙΙ.

Η εξάπλωση του καρκίνου γίνεται με την διήθηση του τοιχώματος και των λεμφαδένων, κατά συνέχεια ιστού, με αιματογενεί διασπορά στο ήπαρ , στους πνεύμονες , στα οστά και ελεύθερα στο περιτόναιο.

(ΚΛΙΝΙΚΑ) Τα συμπτώματα δεν είναι πάντα ηχηρά , γι’ αυτό όταν έχουμε διάγνωση συνήθως πρόκειται για προχωρημένο καρκίνο. Κάποια από τα συμπτώματα είναι ο πόνος , αναιμία , αιματέμεση, φούσκωμα, απέχθεια για φαγητό.

Η διάγνωση, μετά από υποψία από τα παραπάνω συμπτώματα , γίνεται και πιστοποιήται με την γαστροσκόπηση, λήψη βιοψίας , ενδοσκοπικό υπέρηχο για σταδιοποίηση της νόσου , CT, MRI.

Η αντιμετώπιση είναι η χειρουργική εκτομή του στομάχου, και μια σωστή ριζική γαστρεκτομή με συνοδό λεμφαδενικό καθαρισμό είναι ο μόνος τρόπος με πολλες πιθανότητες για θεραπεία του ασθενούς.