Θυρεοειδείς αδένας

Ο θυρεοειδής αδένας ρυθμίζει με της ορμόνες του, την θυροξίνη (Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την καλτσιτονίνη, τησ φυσιολογικές λειτουργίες του

οργανισμού όπως η ανάπτυξη , οι καύσεις , τον μεταβολισμό και έμμεσα την ψυχική μας υγεία και ισορροπία.

Ο θυρεοειδής αδένας για να συνθέσει αυτές της ορμόνες χρειάζεται ιώδιο. Η έλλειψη του ιωδίου κυρίως σε εμβρυική και βρεφική ηλικία οδηγεί σε σωματική καιπνευματική καθυστέρηση (ΚΡΕΤΙΝΙΣΜΟΣ).

Οι γυναίκες είναι αυτές που επηρεάζονται περισσότερο από της ασθένειές του θυρεοειδούς που μπορεί να σχετίζονται με αυξημένη δραστηριότητα του αδένα και να έχουμε υπερθυρεοειδισμό ή με ελλατωμένη παραγωγή ορμονών που προκαλεί υποθυρεοειδισμό . Επίσης σε ορισμένες καταστάσεις μπορεί να υπάρξει διόγκωση του αδένος όπως π.χ. Η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto που οφείλεται σε φλεγμονή και τότε η κατάσταση αυτή ονομάζεται βρογχοκήλη. Επίσης μπορεί να εμφανιστούν οζίδια ή και μάζες στον θυρεοειδή αδένα.

Χρήσιμες παρακλινικές εξετάσεις για την διάγνωση των παθήσεων του θυρεοειδούς ειναι :

Οι περισσότερες μάζες και όζοι του θυρεοειδούς είναι καλοήθεις. Και η αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα περιλαμβάνει την συντηρητική αντιμετώπιση ,όπως ορμονική θεραπεία, ραδιοϊσότοπα όπως το ραδιενεργό ιώδιο και την χειρουργική αντιμετώπιση όπου αφαιρείται ολόκληρος ή σχεδόν ολόκληρος ο αδένας.

Οι επιπλοκές της επεμβάσεως είναι η υπασβεστιαιμία συνήθως παροδική , σπάνια βραχνάδα από κάκωση των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων. Με την χρήση του νευροδιεγέρτη, ενός εξειδικευμένου ηλεκτρονικού μηχανήματος η πιθανότητα αυτή εξαλείφεται γιατί αναγνωρίζουμε και διαφυλάσσουμε και τα δύο νεύρα.

Μετά την αφαίρεση του θυρεοειδούς ο υποθυρεοειδισμός είναι φυσιολογική συνέπεια ,έτσι ο ασθενής λαμβάνει θυρεοειδική ορμόνη δια βίου.